Η κυβέρνηση-μαριονέτα όλον αυτόν τον καιρό, στέκεται παρατηρητής και το μόνο που πράττει είναι να εκφοβίζει βουλευτές και λαό, ότι θα χρεοκοπήσει η χρεοκοπημένη χώρα και θα γυρίσουμε σε κατοχικές συνθήκες αν δεν ψηφιστούν οι αλλαγές σταεργασιακά. Μας εκφοβίζουν μ'αυτό που ήδη συμβαίνει.
ΠΟΙΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ;
Κι όλα αυτά με τη δικαιολογία της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Αλήθεια ποιά θα είναι η βελτίωση της
διεθνούς ανταγωνιστικότητας, αν μειωθούν πχ οι μισθοί στις τράπεζες ή αν πάψουν να ισχύουν οι κλαδικές συμβάσεις; Υπάρχουν
μήπως πχ κάτοικοι του Παρισιού, οι οποίοι θέλουν να πάρουν δάνεια απο τράπεζες στην Ελλάδα, και σκοντάφτουν στα υψηλά επιτόκια
που χρεώνουν διαχρονικά οι τράπεζες στην Ελλάδα σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαικές; Θα μειωθούν άραγε τα επιτόκια δανεισμού ή
τα χρήματα αυτά θα ενθυλακωθούν από τους μετόχους; Και το κυριότερο, θα μειωθούν ισόποσα και ανάλογα οι τιμές των προιόντων;
Η απάντηση σ'αυτά είναι οτι, οι τιμές-επιτόκια διαμορφώνονται από το 'αόρατο χέρι της αγοράς' του Adam Smith. Πρέπει να βρεθεί
κάποιο χειρουργείο, για να κόψει οριστικά αυτό το χέρι, καθώς έχει πάθει γάγγραινα και αρρωσταίνει όλο το σώμα της
οικονομίας.
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Η καταστροφική πολιτική της "εσωτερικής υποτίμησης" (μισθών μόνο όχι και τιμών) - που επιβάλλεται στη χώρα προκειμένου να
διασωθεί το ενιαίο ευρωπαικό νόμισμα - , καταργώντας κάθε επιστημονική-οικονομική πρακτική και σε κλάδους-επιχειρήσεις που με
τις πρακτικές τους, είναι ουσιαστικά υπεύθυνοι για την δημιουργία της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οδηγούν στην πλήρη απαξίωση
της εργασίας.
Με εργαζόμενους που μένουν απροστάτευτοι, καθώς προσπαθείται να καταργηθεί κάθε έννοια συλλογικής εκπροσώπησης, επιχειρούν
να οικοδομήσουν μια νέα εποχή εργασιακού Μεσαίωνα, με σκοπό την υποτιθέμενη ανάπτυξη της οικονομίας "σε μακροπρόθεσμο
ορίζοντα¨ , όπως αναφέρει ο "εντολοδόχος", Πρωθυπουργός-ΑΤΜ της χώρας μας.
Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ
Σαν εκπρόσωποί σας, στις όποιες κλαδικές και επιχειρησιακές διαπραγματεύσεις με την όποια εργοδοτική πλευρά,
δεν πρόκειται να υποκύψουμε στις όποιες πιθανές εξελίξεις. Σ'αυτό το δυσμενές περιβάλλον, για να υπάρχουν θετικά
αποτελέσματα χρειάζεται απαραίτητα η ενότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ μας. Κανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος του και να
απομονωθεί σε μια προσωπική στάση απέναντι στην όποια ενδεχόμενη εργοδοτική αυθαιρεσία,σκεπτόμενος ότι έτσι
θα τα βγάλει πέρα και θα γλιτώσει δείχνοντας "καλή διαγωγή". Ο καθένας μας πρέπει να διαλέξει "με ποιούς θα πάει και
ποιούς θα αφήσει". Εμείς πάντοτε, όπως οφείλουμε, και το' χουμε ιστορικά αποδείξει, θα είμαστε πλάι σε κάθε συνάδελφο, που
απαιτεί σεβασμό,αξιοπρέπεια,διαφάνεια, αξιοκρατία στην εργασία του.
Στο χέρι μας είναι, να αντιστρέψουμε την πολιτική αυτή. Μένει μόνο η θέληση και η υπομονή. Στον καθένα μας βρίσκεται η λύση. Δεν αρκεί η εσωτερική βουβή αντίδραση. Πρέπει να μεταμορφωθεί σε πράξη.
"Ο λόγος για να θυμόμαστε την ιστορία των αγώνων...είναι γιατί μας διδάσκει κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι που πρέπει να θυμηθούμε σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή:
Μας διδάσκει ότι αν θέλουμε απαντήσεις σε αυτή την οικονομική
κρίση...που θα οδηγήσουν σε έναν Κόσμο πιο υγιή, πιο δίκαιο, πιο
ειρηνικό...πρέπει να βγούμε στους δρόμους ...
...και να τους αναγκάσουμε."
...και να τους αναγκάσουμε."
