ΠΗΓΗ: Unfollow#1
του Λ. Βατικιώτη
Αντιμετωπίζοντας με λίγο χιούμορ τον διορισμό του, θα μπορούσε να είναι η ποινή που του επιβλήθηκε: «Έτσι όπως τα έκανες, έλα να τα καθαρίσεις». Τα πράγματα όμως είναι πολύ χειρότερα γιατί ο διορισμός του Λουκά Παπαδήμου στο Μέγαρο Μαξίμου αν κάτι σηματοδοτεί είναι την πιστή και απαρέγκλιτη εφαρμογή της πιο βάρβαρης και αποτυχημένης, τουλάχιστον στους ονομαστικούς της στόχους, πολιτικής λιτότητας.
Αξίζει όμως να δούμε γιατί ο Λουκάς Παπαδήμος δεν έρχεται από το μέλλον αλλά από το παρελθόν, γιατί δηλαδή η κόπρος που κλήθηκε να καθαρίσει είναι δική του, μέχρι πάνω! Ο Παπαδήμος είναι Αυγείας επομένως και όχι Ηρακλής.
Ο Λουκάς Παπαδήμος αποτέλεσε συνειδητή και επίμονη επιλογή όλων των πολιτικών ηγετών που σφράγισαν την ελληνική μεταπολιτευτική ζωή. Ο Λουκάς Παπαδήμος διορίστηκε στην θέση του αντιπροέδρου της Τράπεζας της Ελλάδας το 1993 και ένα χρόνο αργότερα στη θέση του προέδρου, με τις φήμες να επιμένουν από τότε ότι η τοποθέτησή του ήταν απαίτηση του σημερινού επίτιμου της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη. Το άστρο του μεσουρανεί επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη, ενώ η επιλογή του Γ. Παπανδρέου, την εποχή μάλιστα που κορόιδευε τους ψηφοφόρους του αλλά και την μωρόπιστη εγχώρια διανόηση, ότι είναι αντι-εξουσιαστής, να τον διορίσει σύμβουλό του (προφανώς για να εξισορροπεί και να διορθώνει τα …αριστερίστικα λάθη του) του χαρίζει ένα εκπληκτικό ρεκόρ:
Να είναι ο πιο πολύτιμος παίκτης του ελληνικού πολιτικού συστήματος καθώς στο πρόσωπό του ξεπεράστηκαν οι διαχωριστικές πολιτικές γραμμές, την εποχή μάλιστα που η επίκληση αυτού του στόχου δεν λεγόταν και τόσο εύκολα δημόσια. Ο Λουκάς Παπαδήμος λοιπόν υπερέβη το εγχώριο πολιτικό προσωπικό, εισάγοντας την Ελλάδα στο «νέο γενναίο κόσμο» όπου την πολιτική ασκούν ανεξέλεγκτοι τραπεζίτες που προσγειώνονται στην πολιτική σαν αλεξιπτωτιστές, με τις ευχές και την ώθησή του.
Η βελούδινη παράδοση της σκυτάλης στους οικονομικούς παράγοντες από τους πολιτικούς σημαίνει την αδιαμεσολάβητη και γνήσια εφαρμογή των πιο βάρβαρων μορφών οικονομικής εκμετάλλευσης.
Ο άνθρωπος που ήρθε να «διορθώσει τα κακώς κείμενα» φέρει τεράστια ευθύνη για τα «Greek statistics», τις λογιστικές αλχημείες δηλαδή που επέτρεψαν την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, καθώς από την θέση που είχε στην κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να μην ήξερε για τα στοιχεία που δίνονταν στις Βρυξέλλες.
Κατά τη γνώμη μας ωστόσο πρόκειται περί πταίσματος! Γιατί, εκείνη την εποχή μόνο ο «πληθυσμιακός γίγαντας» του Λουξεμβούργου με την …βαριά πολιτική ιστορία που χάνεται στα βάθη των χιλιετιών πληρούσε τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί στην ευρωζώνη (δημόσιο χρέος 60% ΑΕΠ και δημοσιονομικό έλλειμμα 3%), πέραν της Δανίας που κατάλαβε γρήγορα την παγίδα και άφησε τη …χαρά για τους άλλους και δεν προσχώρησε στην ευρωζώνη.
Οι ευθύνες ωστόσο του Λ. Παπαδήμου για τα «Greek statistics» αν αξίζουν υπενθύμισης είναι επειδή έχει συμβεί το αδιανόητο: ενοχοποιήθηκαμε άπαντες ενώ δοξάστηκε ο αυτουργός τους, με αποτέλεσμα σήμερα οποιοσδήποτε ακόμη και υπαινιγμός για τις ευθύνες του Λ. Παπαδήμου τότε να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί αντεθνική προπαγάνδα!
Το πταίσμα γίνεται ωστόσο κακούργημα σε ότι αφορά τους όρους ένταξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Το Βερολίνο ξέροντας ότι είναι στην διακριτική του ευχέρεια να αποφασίσει ποιοί θα ενταχθούν στην ευρωζώνη, από τη στιγμή που κανένα κράτος δεν πληρούσε τα κριτήρια του Μάαστριχτ, επέβαλε τους πιο απεχθείς όρους που ως κοινό γνώρισμα είχαν ισοτιμίες κλειδώματος του μέχρι τότε εθνικού νομίσματος με το εκκολαπτόμενο κοινό νόμισμα που ωφελούσαν με σκανδαλώδη τρόπο τις γερμανικές εξαγωγές.
Το ίδιο συνέβη με όλες τις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης κι όχι μόνο με την Ελλάδα. Ο Λουκάς Παπαδήμος λοιπόν, από τη στιγμή που διαπραγματεύτηκε τους όρους ένταξης, έχει ευθύνη για τη χρεοκοπία στην οποία έχουμε οδηγηθεί σήμερα, άμεση συνέπεια όχι μόνο της αδυναμίας νομισματικών υποτιμήσεων (βασιλική οδός για την αντιμετώπιση του γερμανικού ανταγωνισμού) αλλά και μιας εξωπραγματικής ισοτιμίας που επιβλήθηκε από το Βερολίνο.
Η ελληνική χρεοκοπία φέρει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του σωτήρα μας και με βάση τα τελευταία του επιτεύγματα. Από τη θέση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέχρι το 2010 και από τη θέση του συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου μέχρι και τις 10 Νοεμβρίου του 2011 (μια μέρα δηλαδή πριν την εθνοσωτήριο 11.11.11 που ανέλαβε) ο Λουκάς Παπαδήμος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στο σχεδιασμό και την εφαρμογή αυτού του καταστρεπτικού μίγματος οικονομικής πολιτικής που επιβλήθηκε.
Η παράδοση των κλειδιών και επισήμως στον Λουκά Παπαδήμο σημαίνει ότι οι συνταγές που ήδη έχουν οδηγήσει σε κώμα τον ασθενή θα εφαρμοστούν σε πολύ μεγαλύτερη δοσολογία.
Ας μην τους κάνουμε όμως τη χάρη να τους θεωρούμε πανίσχυρους, παρότι πήραν ψήφο εμπιστοσύνης από τα τέσσερα πέμπτα της βουλής. Η ανάγκη που ένιωσαν να στηριχθούν ακόμη και στο ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ ενθαρρύνοντας μια φιλοφασιστική, ξενοφοβική στροφή στην κοινωνία, δε δείχνει μόνο τη φαιά απόχρωση των γκρίζων κουστουμιών των τραπεζιτών. Δείχνει ταυτόχρονα και τα πήλινα πόδια στα οποία στηρίζεται η πιο ασταθής κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής ιστορίας.
