Έδρα: Αθήνα Μέλος: Ο.Τ.Ο.Ε. / Ε.Κ.Α. Γενικός αριθμός: 25622 Ειδικός αριθμός: 5664 Αριθμός Πρωτοδικείου: 441/05
Έδρα: Αθήνα Μέλος: Ο.Τ.Ο.Ε. / Ε.Κ.Α. Γενικός αριθμός: 25622 Ειδικός αριθμός: 5664 Αριθμός Πρωτοδικείου: 441/05
Αύριο στις 20/8, ημέρα που εκδικάζεται η αγωγή της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, της Ένωσης Συνεταιριστικών Τραπεζών και 9 Τραπεζών εναντίον της ΟΤΟΕ και του ΟΜΕΔ, η ΟΤΟΕ έχει προκηρύξει 24ωρη πανελλαδική απεργία.
Μια απεργία που καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε σαν αντίδραση στην αδιαλλαξία των Τραπεζών κ του φορέα τους (Ε.Ε.Τ) στην άρνησή τους να υπογράψουν Κλαδική Σύμβαση.
Στην αντίληψη που πιθανόν να υπάρχει πως με την απεργία μας δεν πετυχαίνουμε τίποτα, παραθέτουμε τα παρακάτω:
· Η απεργία είναι το έσχατο μέσο πίεσης προς την πλευρά των εργοδοτών που με την στάση τους αρνούνται κάθε διάλογο κ θέλουν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων
· Την αξία των ΣΣΕ της ΟΤΟΕ την έζησαν έντονα οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Τράπεζας, μιας κ πριν την δημιουργία Συλλόγου δεν τηρούνταν οι διατάξεις τους
· Η κατάργηση των ΣΣΕ δεν θα κάνει τίποτα άλλο από το να μας επαναφέρει στην πρότερη κατάσταση κ σε ένα εργασιακό Μεσαίωνα να επικρατεί στο χώρο των τραπεζών
· Με τις πετυχημένες απεργίες για την Κλαδική ΣΣΕ το 2005 (με 180 απεργούς στην Ελληνική) να μετρούν ως μέτρο πίεσης στις διαπραγμάτευσης του Σωματείου μας, υπογράφτηκε τότε ο Κανονισμός Εργασίας κ αργότερα η ΕΣΣΕ
· Αναλογιστείτε χωρίς την ισχύ των Κλαδικών ΣΣΕ:
- πόσες θα ήταν οι απολαβές μας; (οι αυξήσεις στους μισθούς σε νέους υπαλλήλους ξεπερνούν το 25% σε σχέση με το μισθό που θα κατέβαλλε η τράπεζα χωρίς την ΣΣΕ)
- πόσες κ ποιες άδειες θα δικαιούμασταν;
- τι συμβάσεις εργασίας θα αναγκαζόμασταν να υπογράφουμε κ με τι δικαιώματα κ υποχρεώσεις;
· Με την κατάργηση των Κλαδικών, την αποδυνάμωση της ΟΤΟΕ και κατ’ επέκταση των Συλλόγων, αναλογιστείτε τις επιπτώσεις στο μέλλον του εργασιακού μας περιβάλλοντος
Κάθε φορά που η ομοσπονδία μας καλεί σε απεργία, είναι μια ώρα ευθύνης για όλους εμάς τους εργαζόμενους στις Τράπεζες.
Όλα τα μέχρι στιγμής δικαιώματά μας έχουν κατακτηθεί με αγώνες κ απεργίες ετών (με πολλούς συναδέλφους, στην Ελληνική πια, να έχουν μεγάλη συμμετοχή σε αυτές στο παρελθόν). Σήμερα δίνεται η μάχη για να μην χαθούν όλα αυτά.